🔹 نیروهای امریکایی در #افغانستان با دو چالش عمده مواجه بودند: از یک سو، رویارویی با گروهی که کاخ سفید آن را دشمن میپنداشت اما قادر به شکست کامل آن نبود، و از سوی دیگر، وابستگی به متحدان ضعیفی که علیه طالبان میجنگیدند و قرار بود پایههای حکومت جدید را پس از سقوط طالبان تشکیل دهند. این وضعیت، امکان ایجاد یک دولت مستقل و پایدار را پس از فروپاشی #طالبان تضعیف کرد و به آنها این باور را داد که در صورت تداوم مقاومت، میتوانند بار دیگر امارت اسلامی افغانستان را احیا کنند.
🔹 تعداد نیروهای نظامی و حجم تجهیزات بهکارگرفتهشده در افغانستان، عامل تعیینکنندهای در نتیجه نهایی نبود. امریکا در ویتنام نیز با وجود استفاده بیسابقه از نیروهای نظامی و بمباران گسترده (۴.۶ میلیون تن بمب، معادل ۵۰ درصد بیشتر از کل بمبهای استفادهشده در جنگ جهانی دوم)، نتوانست اطاعت مردم این کشور را جلب کند. در اوج جنگ ویتنام (۱۹۶۸)، بیش از نیم میلیون سرباز امریکایی در این کشور حضور داشتند، اما با افزایش تعداد نیروهای امریکایی، مقاومت جبهه آزادیبخش ملی (ویتکنگ) نیز شدت یافت. تا زمان خروج امریکا در سال ۱۹۷۳، حدود ۵۸ هزار نظامی امریکایی و بیش از ۳ میلیون ویتنامی (شامل غیرنظامیان و نظامیان) کشته شده بودند.
@bakhtarnewsagency1
